Σάββατο, Ιουλίου 08, 2006

Ανήκουμε στη δύση. Ή μήπως όχι;

Θα θυμάστε βέβαια την ιστορική ρήση του Κ. Καραμανλή (του φρυδά, όχι του χοντρού) που αναστάτωσε τους Έλληνες.
Πολλά χρόνια έχουν περάσει από τότε και οι Έλληνες κατάφεραν να τον βγάλουν ψεύτη. Η Ελλάδα σαφώς δεν ανήκει στη Δύση. Ούτε, βέβαια, στην Ανατολή προς μεγάλη θλίψη ρασοφόρων και λοιπών που θα προτιμούσαν ένα θεοκρατικό κράτος, στιλ Τεχεράνης. Ο πρώην ζιβαγκοφόρος Ανδρέας Παπανδρέου δήλωσε ότι "Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες". Και αν δεν το θυμάστε, φροντίζουν οι διάδοχοί του να σας το θυμίζουν με τακτικές καμπάνιες-σωσίβια. Όποτε τα πράγματα σκουραίνουν, νάσου και ο Αντρίκος σε ρόλο σαμπρέλας. Ούτε ο Ελ Σιντ να ήταν!
Τέλος πάντων, πάλι ξέφυγα από το θέμα μου. Που είναι ακριβώς αυτό: Πού ανήκει η Ελλάδα τέλος πάντων;. Μήπως στους χιλιάδες οικονομικούς πρόσφυγες που έχουν κατακλύσει τα αστικά και μη κέντρα και "αρπάζουν" από τα αδιάφορα χέρια μας όλες τις δουλειές που εμείς σνομπάρουμε; Κάποια μέρα ίσως αλλά όχι ακόμα. Ανήκει στους Έλληνες παναθεμά τους...
Οι οποίοι "δανείστηκαν" για μια ακόμα φορά από δεξιά και αριστερά για να φτιάξουν το σημερινό τερατούργημα που αποκαλείται Ελληνική Κοινωνία. Έχουμε και λέμε:
  • Από τη Δύση μπορούσαμε να πάρουμε πολλά. Χάσαμε, όπως έχω ξαναπεί σε άλλο ποστ, την Αναγέννηση και θα μπορούσαμε να πιάσουμε το νήμα από εκεί που κόπηκε. Με τους σημερινούς ρυθμούς δεν θα μας έπαιρνε πολύ για να έρθουμε στα ίσα μας. Αλλά ο εγωισμός και η μεγαλομανία του Έλληνα, ο μύθος του "βάρβαρου που τρώει βελανίδια πάνω στα δέντρα" δεν μας αφήνει να ακολουθήσουμε αυτό το δρόμο. Για μια αξιοπρέπεια ζούμε, βρε αδελφέ! Όχι να μας πει η Εσπερία πώς θα πορευτούμε σαν κοινωνία. Αφού εμείς τους φτιάξαμε! Μια φορά στην αρχαιότητα και άλλη μια φορά τότε που έπεσε η Πόλη και όλοι οι καλοί φύγανε ακόμα μια φορά στη ξενιτειά και δώσανε τα "φώτα" στους βάρβαρους Ενετούς.
    Οπότε αφήνουμε αυτά που θα μας "νουθετούσαν" και αρπάζουμε σαν λιγούρια όλα τα άλλα: δάνεια, status, lifestyle, μόδες, χουσούρια, πρωινάδικα, reality shows κλπ
    Άντε, το ένα πόδι το βάλαμε στη Δύση, ή έστω στα σκατά της.
  • Και με την Ανατολή, την "καθ' ημάς Ανατολή" όπως αρέσκονται να λένε οι ρομαντικοί τί γίνεται; Δεν μπορούμε να την αφήσουμε παραπονεμένη... Αφού από εκεί ήρθε η θρησκεία μας. Όλοι οι άγιοι και οι πατέρες της Εκκλησίας μας. Και στο φινάλε είναι από την άλλη μεριά που ζούνε οι τρισκατάρατοι. Όπως είπαμε, "καλύτερα σαρίκι παρά τιάρα"!
    Έλα όμως που τα έχουν κάνει μούτι και αυτοί... Πολύ τριτοκοσμία, ρε παιδάκι μου. Είμαστε τώρα για μαντήλες και φερετζέδες; Τί θα μπορούσαμε να "πάρουμε" -δανεικά κι αγύριστα, όπως πάντα- που δεν θα μας ζορίσει πολύ; Την λύση έδωσαν αρκετοί που αν και δεν συνεργάστηκαν πολύ στενά μεταξύ τους, κατάφεραν να συνταιριάξουν τα διάφορα στοιχεία έτσι, που σε συνδυασμό με τα άλλα "δανεικά" από την Δύση φτιάχνουν αυτό το τερατούργημα που αποκαλείται Ελληνική κοινωνία.
    Την αρχή έκαναν οι ρασοφόροι μας, νοσταλγοί της εποχής που το σύνθημα "καλύτερα πρώτος στο χωριό παρά τελευταίος στη πόλη" τους έσπρωξε να τα κάνουν πλακάκια με τους σαρικοφόρους και υιοθέτησαν όλες τις πρακτικές και τα σκοταδιστικά, θεοκεντρικά τερτίπια τους. Ενώ στη Δύση δοξάστηκε ο άνθρωπος, σε εμάς ο άνθρωπος παρέμεινε υποταγμένος στη θεία θέληση χωρίς χαρά και πολλές επιλογές.
    Την συνέχεια μας την έδωσαν οι άνθρωποι των "τεχνών", σαν τον συμπαθή κατά τα άλλα Στέλιο Καζαντζίδη. Ελλείψει άλλης μουσικής παιδείας υιοθέτησαν τους ήχους της Ανατολής και ξαφνικά έχουμε φτάσει σε ένα σημείο να έχουμε βαφτίσει Ελληνικό τραγούδι παραφυάδες της Ινδικής μουσικής (Μαντουβάλα style), Τούρκικα και λοιπά αραβικά ακούσματα, με λίγη δόση (χασαπο)σέρβικων ακουσμάτων και όλα αυτά πασπαλισμένα με τα περιττώματα την Δυτικής μουσικής... χαζοpop, house, techno, rap κλπ κλπ. Η απενεχοποίηση έρχεται με το αποκαλούμενο έντεχνο ελληνικό τραγούδι που ή θα προσκυνάει την "χαρμολύπη" των ρασοφόρων (μιζέριαααα!) και σε στέλνει να κόψεις καμμιά φλέβα ή αυτο-υποβιβάζεται και μεταμφιέζεται σε ανάλαφρο ταγκό, βαλσάκι της κακιάς ώρας ή τσάρλεστον της συμφοράς (Πρωτοψάλτη, Τσανακλίδου, "πάμε στον Άδωνη για καφέ" και άλλα ευτράπελα).
to be continued...

Πέμπτη, Ιουλίου 06, 2006

Η αισχύνη του Ιπποκράτη

Αν η παρακάτω πληροφορία ισχύει (συνεχίζεται η έρευνα) τότε η φυλάκιση θα είναι το πιο επιεικές μέτρο τιμωρίας για τους επίορκους που αποκαλούν τους εαυτούς τους "γιατρούς".
Χορηγούσαν φάρμακα χημειοθεραπείας σε υγιή άτομα για να καρπώνονται τα κέρδη-μίζες από τις φαρμακευτικές. Και αφού τιγκάρανε τους ανυποψίαστους "ασθενείς" με τα δηλητήριά τους, τότε κάνανε και τους καμπόσους για την "επιτυχή έκβαση της θεραπείας"!!

Αν έχετε οποιαδήποτε πληροφορία (με αποδείξεις) για τα περιστατικά, παρακαλώ ενημερώστε μας. Η πληροφορία είναι "από μέσα", από κάποιον που είχε την ευθιξία να παραιτηθεί αλλά όχι το κουράγιο να τα βάλει με το κατεστημένο.